Gezicht op de Nonnenvest. (gepost 31-8-1913);De Nonnenvest (wettelijk beschermd als monument bij K.B. van 11 september 1979) en Begijnenvest (wettelijk beschermd als stadsgezicht bij K.B. van 11 september 1979) zijn de laatste restanten van de middeleeuwse versterkingen rondom Herentals. Deze versterkingen bestonden voor het grootste gedeelte uit aarden wallen. Ze werden grotendeels opgeworpen door middel van zand dat uit de gegraven grachten afkomstig was. Het best is dit vandaag nog te merken bij de Nonnenvest.
Om Zandverstuiving tegen te gaan liet de stadsmagistraat haast permanent aanplantingen doen op de wallen en vaardigde hij anderzijds verbodsbepalingen uit tegen het kappen van hout op de vesten. Het wallenprofiel van de Nonnenvest (10 tot 12 meter) tekent zich in de wintertijd het duidelijkst af en men geraakt dan onder de indruk van het vestingniveau.