Lier, Begijnhofkalender
Collectie
Archief Lier - BeeldbankInventarisnummer
SLI001039990Beschrijving
De tekening op het blad juli/augustus van de begijnhofkalender 1981 door Wim Van Kuyck, uitgegeven door de Gilde "Heren van Lier".;Voorwoord bij de kalender door Luk Ceulemans:
;'Het Begijnhof is d'amandelboon van Lier'
(Felix Timmermans in Schoon Lier)
In de dertiende eeuw gesticht als een vredig oord voor devote vrou¬wen, herbergt het Lierse begijnhof nu meestal mannen en vrouwen die in hun derde leeftijd van een verdiende rust genieten. En rust kan je op het begijnhof nog wel vinden. Was er vroeger echter enkel het ruisen der begijnenkleren dan durft nu wel eens het motorgeronk van auto of brommer de begijnhofluister storen. Het stenen testament van juffrouw Symforosa verdraagt dat echter niet.
Over de 'kinderkoppekes' moet men slenteren om af en toe eens leunend tegen een scheef muurke te blijven mijmeren over de stilte die je dan kan horen en voelen. Het mystieke van het begijnhof mag niet onthoofd worden.
Het is de inspiratiebron geweest van zoveel kunstenaars. In de jaren twintig van deze eeuw betekende het de start van de Pelgrimbeweging in het kleine Ruusbroechuisje. Felix Timmermans, Flor Van Reeth en Nest van der Hallen begonnen er toen te 'pelgrimeren naar de ideale schoonheid'. "Het is Opsomer, die na Anton Bergmann in zijn Ernest Staes, het begijnhof terug heeft ontdekt" schrijft de Fee. De muze zit er in elke steen, achter elk poortje en in elk hoekje verborgen. Plastisch en lyrisch inspireerde de begijnhofmuze een hele resem kunstenaars. En dat ze ook vat krijgt op jonge artiesten bewijst deze kalender.
Zelfs wanneer je twee jaar de begijnhofsfeer als bewoner hebt mogen beleven ontdek je bij elk bezoek aan het miniatuurstadje steeds opnieuw merkwaardige details van zevenhonderd jaar ingetogen devotie. Elke schending aan dit merkwaardig stukje Liers patrimonium doet dan ook dubbel pijn. Verkeerd geplaatste torentjes, harde restauraties, motorlawaai, vloekende bedakingen ... jagen de begijnhofmuze schrik aan. En wie bedreigd wordt vlucht weg. Dromend bij deze pentekeningen rijpt een oproep voor een liefdevolle vertroeteling van het broze en tere begijnhofstadje. Het stond er ooit geschreven 'in 't wit krijt dat Bertha met Ernest vrijt'. Maar dat menselijk handelen vraagt stilte, rust en devotie. Laten we erover waken dat de serene maneschijn of het helle zonnelicht kan blijven spelen op en over het Lierse begijnhof zoals ze dat al zeven eeuwen lang doen.
Een jaar lang zal deze kalender onze liefde voor het begijnhof kultiveren.
Luk Ceulemans