Lier, Sint-Gummaruskerk interieur
Collectie
Archief Lier - BeeldbankInventarisnummer
SLI001027187Beschrijving
De vloer van de kerk bestaat voor een groot deel uit grafzerken. Een graf in de kerk werd een voorrecht geacht waar de rijken graag voor betaalden. De middeleeuwer liet zich begraven met het gezicht naar het oosten, vanwaar hij de wederkomst van Christus verwachtte.Begraven worden binnen de kerkmuren was te meer een privilege, omdat familieleden en anderen de laatste rustplaats gemakkelijk konden bezoeken. De welstand van de familie was af te lezen aan de decoraties van de grafzerk.
Het begraven in de kerk was een bedrijf apart dat geen directe band had met de hoofdfunctie van het gebouw. Dit bedrijf mocht op tijden dat er geen dienst werd gehouden vrijelijk beschikken over de vloer en de bodem van de kerk. De koster, tevens doodgraver en klokluider, had tot taak dit te regelen. Het begraven in de kerk verhoogde de inkomsten van de kerk aanzienlijk. De rijken werden in de kerk begraven en de armen buiten de kerk. Het begraven in de kerk gaf behalve overlast (het regelmatig openbreken van de vloer) ook onaangename geuren. De koster had tot taak dit zoveel mogelijke te beperken door het luchten op doordeweekse dagen. De uitdrukking 'Hij of zij is stinkend rijk' komt hiervan.
Omwille van hygiënische redenen werd het onder Jozef II in 1784 verboden om nog overledenen in de kerk te begraven.;2 zerken in de Sint-Gummaruskerk:;Bovenste zerk: Pastoor Martinus Lysens (1652-1720 - noordelijke kooromgang, 4e travee noord. Witmarmeren ingelegde letters, hostiekelk en rechthoekige omlijsting.;Onderste zerk: Joannes van Hemeldonck (+1707) en zijn vrouw Catharina Verhaghen (+1727) - noordelijke kooromgang, 3e/4e travee noord. Witmarmeren ingelegde letters en rechthoekige omlijsting.