Lier, patronaat 't Kranske; voetbal
Collectie
Archief Lier - BeeldbankInventarisnummer
SLI001023847Beschrijving
Voetbalwedstrijd in de jaren '30.;De voetbalafdeling van het patronaat.;In dat patronaat, daar werd wat af-gevoetbald! Klein en groot, jong en oud, heel de week door!Op de zondagnamiddagen waren het de klein gastjes, die in groepjes achter de bal holden, in alle mogelijke richtingen. Ze vochten voor het balbezit op het terrein van de toenmalige speelplaats van de school: gewone labeurgrond, door de jaren heen vermengd geraakt met de as en het koolgruis van de kachels van heel het schoolcomplex. Bij een hete droge zomer evolueerde heel dat match-spektakel in een dichte, zwarte stofwolk, zodanig dat de spelers hun richting kwijt geraakten en de goal niet meer vonden. Tijdens de wintermaanden was heel dat speelterrein herschapen tot een archipel van verspreide eilandjes tussen plassen water of moerassen van modder of smeltend ijs.
's Zondags, na de patronaatsuren (na 6 u.) en verder heel de week door was die speelplaats het oefenveld van de grotere jongens en van de meesters van 't Kranske, die samen de officiële teams vormden van het patronaat. Dat was een wereldje op zich zelf: het patronaat was voor die mannen hun tweede thuis. Ze waren er niet weg te slaan en alles verliep in uiterst vriendschappelijke verhoudingen. Op beurt mochten zij aan de trainingen deelnemen en de supporters volgden het verloop van op de tribune, op zoek naar een selectie voor de match van de volgende zondag. Die tribune bestond uit een rij stevige stoelen, die aanleunden tegen de buitenmuur van de zaal. Die stoelen hadden nogal wat te lijden hadden onder de spanning van het opgezweept publiek, bijzonder op de kritieke momenten van de match. Dan schuurden de leuningen van die "tribunezetels" tegen de bakstenen van die muur. De nagelaten sporen waren vele jaren later, nog te bespeuren naast de hoofdingang van de feestzaal. Een beeld dat blijft herinneren aan die gelukkige patronaatsjaren! De match liep door. Degene die zich in hun beste vorm voordeden, werden opgesteld voor het voetbaltornooi dat jaarlijks werd georganiseerd tussen de patronaatsploegen van heel het groot bisdom Mechelen. In 1925 won onze ploeg de Kardinaalsbeker: een gebeurtenis van belang.
Het Patronaat werd zowat de leverancier voor de eerste ploeg van Lyra. (Toen was er natuurlijk nog geen sprake van verkoop.) Het jaar daarop zagen wij daar opgesteld o.a. Stafke Crockaerts en Jeangeske Van Immerseel als de sympathieke keeper in het Lyra-doel.
Als wederdienst kregen wij van het hoofdbestuur van Lyra gratis toegang tot al de matchen voor een aanzienlijke groep van onze patronaatsjongens.
De officiële thuismatchen van onze ploeg gingen door op het terrein B van Lyra, toen gelegen op een uitgestrekte weide grenzend aan de huidige Bosstraat. Het kon er ook wel eens stuiven, bijzonder als de scheidsrechter -naar onze goesting - al te éénzijdige beslissingen trof, natuurlijk in ons nadeel. "Nihil novi sub sole!" Ja! dat gebeurde toen ook reeds: als het niet marcheerde, had de arbiter het gedaan. Wij werden op het matje geroepen te Antwerpen, door het provinciaal sport bestuur van de patronaten. Wij trokken erop uit met een afvaardiging van 4-5 bestuursleden. Wij lieten ons, bij ons verweer, niet van streek brengen. Het liep uit op een bitsige woordenwisseling en uiteindelijk op een ludieke slotapotheose. Een van onze bestuursleden (hoogstudent te Leuven, in het eerste doctoraat geneeskunde) werd gestraft met een schorsing. Waarop die zeer spontaan voor de muisstille vergadering replikeerde: "Och! wat zal ons moeder blij zijn!" Zijn ouders hadden niet graag dat hij aan voetbalsport deed.
De juryleden zaten er wat perplex bij, terwijl wij met een schaterlach de "gerechtszaal" verlieten. Wij hadden het toch wel eens kunnen zeggen aan die heren van de grootstad, die toch zo smalend en kleinerend op die mannekes "van den buiten" konden neerzien.
;Het streven van de Patronaatswerking.;Het streven van de Patronaatswerking kwam hierop neer: de jongeren opvoeden tot bekwame, volwaardige elementen die hun man zouden staan in het maatschappelijk leven, ook op godsdienstig vlak. Wij hebben in diezelfde geest het werk van onze voorgangers voortgezet, maar met de nodige aanpassingen. De eerste Wereldoorlog had toch wel enige veranderingen gebracht in de tijdsgeest, ook in de nieuwe sociale toestanden: de eerste overschakeling van de huisarbeid naar de mechanisatie en het fabriekswerk. Dat bracht heel wat problemen in de gezinnen van de werkende klasse.;Bron: Het boek 'Honderd jaar Kranske 1886-1986'.;Stichting van het Patronaat- zie SLI001004456