Lier, Ernest Van der Hallen
Collectie
Archief Lier - BeeldbankInventarisnummer
SLI001001571Beschrijving
Geboren te Lier op 2 juni 1898. Nest Van der Hallen doorliep er de humaniora aan het Sint-Gummaruscollege, trad na de grote vakantie van 1918 in bij de Franciscanen te Turnhout, maar moest na luttele maanden wegens gezondheidsredenen het klooster verlaten.;Zijn Franciscaans ideaal zou echter in zijn ziel altijd levend blijven. Na het overlijden van Dr. Laporta in 1919, nam Van Der Hallen de taak van deze gezaghebbende Vlaamse studentenleider over. In het Ruusbroechuisje aan het Hellestraatje op het Lierse Begijhof, ontving hij honderden studenten uit alle hoeken van het Vlaamse land, die hij met raad en daad bijstond. Daar schreef hij ook zijn "Sprookjes uit de Zomernacht"(1924), verlucht door Felix Timmermans.;Sinds 1922 werd hij als medewerker aangeworven voor het bibliografisch tijdschrift Boekengids. Hij was een zeer gewaardeerde criticus, aan wie men spoedig het redactiesecretariaat van het ASKB (Algemeen Secretariaat van Katholieke Boekerijen) toevertrouwde o.l.v. Joris Baers.In 1938 werd Ernest Van der Hallen aangesteld tot provinciaal inspecteur der openbare bibliotheken van de provincie Antwerpen. Samen met Felix Timmermans en de architect Flor Van Reeth legde hij de grondslag van de Pelgrimbeweging (1924), een kunstenaarsgroepering die zich krachtdadig inzette voor een katholiek reveil in Vlaanderen.;Enkele van zijn werken: "Begenadigden uit mystiek Vlaanderen" (1925); "Kristiaan de Godsgezant" (1928); "De wind waait" (1932) zijn eerste volwaardige roman ; "Brieven aan een jonge vriend".;In 1935 zoekt de gebroken, maar niet verbitterde idealist bevrijding in zijn verre zwerftochten en breekt een tweede periode in zijn literaire arbeid aan. Samen met zijn illustrator doorkruist hij Zuid-Europa, Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Een eerste neerslag daarvan vinden we in "Charles de Foucauld" (1937) en kort daarna volgden " Tussen Atlas en Pyreneeën"; "Cheiks, Pelgrims en Rabbijnen"; "Op eigen grond"; enz... .;Toen Ernest Van der Hallen stierf, was hij nog geen 50 jaar oud (1948). Heel zijn leven straalde hij goedheid, geloof en trouw uit.