Lier, Isidoor Opsomer
Collectie
Archief Lier - BeeldbankInventarisnummer
SLI001001569Beschrijving
Baron Isidoor Opsomer (Lier, 19 februari 1878- Antwerpen 31 mei 1967)was een Vlaamse kunstschilder. Opsomer volgde vanaf 1893 de cursussen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen en ging in 1898 over naar het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten, waar hij tot 1905 werkzaam bleef in het atelier voor figuurschilderen, eerst onder leiding van Albert de Vriendt en na diens overlijden (1900) onder zijn broer Juliaan.In 1901 verwierf hij een vermelding in de Prijs van Rome voor zijn doek
" Christus predikend te Lier "(Timmermans-Opsomermuseum Lier) en in 1902 behaalde hij de Prijs van de Stad Antwerpen. In 1906, onmiddellijk na het beëindigen van zijn studies, werd hij benoemd tot leraar aan de K. Academie. In 1903 behaalde hij de prijs Godecharle met een drieluik ,(T.O.-huis, Lier).Gedurende de eerste wereldoorlog verbleef hij acht maanden in Engeland, en werd in 1919, na zijn terugkeer in België, leider van het atelier voor figuurschilderen aan het Hoger Nationaal Instituut waarvan hij in 1926 directeur werd. In 1928 ontving hij de Grote Prijs der Plastische Kunsten in België en het jaar daarop de Gouden medaille op de Internationale Tentoonstelling te Barcelona.
Hij schilderde bij voorkeur portretten, stadsgezichten, landschappen en stillevens. Ondanks dat hij zich in Antwerpen vestigde, bleef hij erg aan zijn geboortestad verbonden. Tal van schilderijen zijn daar bewijs van.
Maar vanaf 1921 ontpopte Opsomer zich als een merkwaardig portret - schilder. Hij heeft zeer raak tal van eminente personages geconterfeit, meestal politieke figuren, ook wel personen uit de zakenwereld en zelfs uit de letterkunde. Zo vinden we onder de eerste groepen portretten (1925) die van Charles Bernard, de Antwerpse kunstcriticus, en van Felix Timmermans, de gevierde Lierse romanschrijver.
Het jaar 1927 werd gekenmerkt door het portret van Camille Huysmans, dat sensatie verwekte.
Nu was de schilder erin geslaagd om zich los te werken uit het academische, dat nog steeds in officiële kringen sterk geëerd werd, en een levend beeld van het model weer te geven. Hiermee overtuigde Opsomer tal van prominenten, ministers, volksvertegenwoordigers, ja zelfs koning Albert. De levendige beelden die Opsomer wist te creëren getuigden niet alleen van een scherpe kijk, maar waren tevens met zwier geborsteld. Zo denken we aan de portretten van Frans van Cauwelaert (1930), Willem Eekelers (1931), gouverneur Weyler, Jules Destrée (1932), Paul Struye (1945), oud-ambassadeur Bruyère (1946), oud-burgemeester Arn. J. d'Ailly (1948), Julien Kuypers (1949), Lode Craeybeckx, Herman Sabbe (1956). Hiervan zijn enkele tentoongesteld in het Timmermans-Opsomermuseum te Lier.